Dalmacji nie trzeba znać dobrze, by się w niej zakochać. Wystarczy pierwszy impuls: widok na jadrański lazur spod zboczy Velebitu, tuzin ostryg w Małym Stonie, dźwięk cykad i powietrze przesycone zapachem rozmarynu, lawendy i pinii, rozgrzanych miejscowym słońcem. Gdy jednak już dopadnie nas gorące uczucie, chcemy jak najlepiej poznać jego obiekt. Zatem wracamy nad dalmatyńskie wybrzeże, gdy tylko możemy i chłoniemy ten bajeczny kraj wszystkimi zmysłami, ucząc się go pilnie. W tej nauce niezwykle pomocna będzie książka, którą właśnie trzymają Państwo w rękach. Też zrodzona z miłości do ziemi figi, oliwki i lawendy, lecz miłości pierwotnej, gdyż jej autor, pan Leon Grubisić, właśnie z Dalmacji pochodzi. To nie jest zwykły przewodnik (choć doskonale się w tej roli sprawdza), lecz raczej rodzaj autorskiej, swobodnej gawędy, przybliżającej nam chorwackie wybrzeże od wyspy Pag do półwyspu Prevlaka, granicy z Czarnogórą. Gawędy prowadzonej z niezwykłym znawstwem i czułością, gawędy prowadzonej tak, jak zwykło się najbliższym opowiadać o cudach, których jeszcze nie znają, a chce się bardzo, by również ich udziałem się stały. Panu Leonowi szczególnie zależy na tym, by właśnie Polacy zachwycili się Dalmacją, gdyż z naszym krajem łączą go szczególne związki. To staranie widać doskonale, dzięki lekturze tej książki mogłem po raz kolejny zachwycać się Dalmacją. Robert Makłowicz.