Nigdy dotąd w historii starożytnego Egiptu kobieta nie została faraonem. A Hatszepsut ośmieliła się to uczynić! Zaczyna się wówczas epoka, w której armia nie zajmuje już najważniejszej pozycji, epoka rekonstrukcji i konsolidacji państwa, w której pełnię władzy otrzymuje świątynia Amona i jej bogowie. Dla Hatszepsut to jedyna szansa na rządy, gdyż zdaje sobie sprawę, że w jej cieniu dorasta młody książę, który zagrozi jej pozycji. W otoczeniu kobiety faraona kroczą tebanki. Są młode, wykształcone i zdolne. Śmiało biorą los w swoje ręce, a równocześnie dają się ponieść zmysłowości Egiptu, jego wierzeniom i tradycji.