Tego dnia nie idę do szkoły. Wracam do domu i zamykam się w sypialni. Odebrano mi wszystko, co było dla mnie ważne. Nie mam już nic. Uczniami prestiżowego warszawskiego liceum wstrząsa wiadomość o śmierci dwojga uczniów. Otylia - szkolny wyrzutek i niedoszła samobójczyni. Alan - najpopularniejszy uczeń w liceum i kapitan drużyny siatkówki. Nie znali się, pochodzili z innych środowisk, ale z jakiegoś powodu oboje spotkali się w nocy na dachu opuszczonej hali i skoczyli, umierając na miejscu. Opinia publiczna szybko wydaje wyrok i oskarża Otylię o nakłonienie Alana do samobójstwa. Jej najlepsza przyjaciółka Marta nie wierzy, że dziewczyna byłaby do tego zdolna. Pewnego dnia ktoś wysyła wiadomość, która staje się początkiem zabawy w kotka i myszkę z osobą, która zna prawdę i zamierza ją ujawnić na własnych warunkach. Ludzie w szkole myślą, że nie miał wad, ale ja znam prawdę. Wiem, co zrobił, i wciąż nie mogę w to uwierzyć.

Nie da się przejść obojętnie obok ludzkiego szczęścia.Julia, rozpoczynając pracę w kieleckim liceum, nie tyle liczy na zmianę w swoim życiu, ile marzy o ucieczce od trudnych i bolesnych wspomnień związanych z jej wcześniejszym zaangażowaniem się w działalność ośrodka interwencyjnego dla młodzieży. Okazuje się jednak, że charyzmatyczny dyrektor szkoły ma dla niej zupełnie niespodziewany plan, związany z wprowadzanym w placówce eksperymentem pedagogicznym. Mimo że marzyła o spokojnej pracy nauczycielki angielskiego, musi się zmierzyć z zupełnie nowymi wyzwaniami, które prowadzą ją do odkrycia, że bez względu na to, ile ludzie mają lat, oznaką prawdziwego życia jest miłość. Obserwując, jak do miłości dojrzewają jej wyjątkowi wychowankowie, sama otwiera się na nieznane jej do tej pory doświadczenia, które pomagają jej uporać się ze zwątpieniem i przebaczyć samej sobie.Kolejna książka Roberta D. Fijałkowskiego to nastrojowa opowieść o losach kilkorga ludzi w różnym wieku, którzy niespodziewanie spotykają się w jednym liceum. Okazuje się, że niezwykła placówka oświatowa to miejsce, w którym znakomicie sprawdza się maksyma, iż nie uczymy się dla szkoły, lecz dla życia. Powikłanym losom bohaterów towarzyszą zachwycające dźwięki utworów Chopina i przepiękne opisy krajobrazu Gór Świętokrzyskich