Virion po raz kolejny staje twarzą w twarz z przeznaczeniem. Przeznaczenie, w osobie Horecha, nie poderżnęło mu jednak gardła, a jedynie zażądało wódki. Stary Szermierz Natchniony zobaczył w młodym uciekinierze coś, co wyrwało go z pijackiego marazmu. To samo zobaczył w przebudzonej Niki. Droga młodego Viriona do zostania "Tym Virionem" właśnie się rozpoczęła. Taida, Luna, Anai, Kila -
żadne z nich nie przeczuwa, że wszystkie ich plany, wszelkie zaszczyty i poniżenia jakie teraz są ich udziałem, zostaną obrócone w proch. Z taką samą łatwością, z jaką Szermierz Natchniony strząśnie z ostrza kroplę krwi. Ich krwi.
Andrzej Kazimierz Ziemiański ur. w 1960 we Wrocławiu pisarz. Doktor inżynier architekt. Pracował lub współpracował z różnymi uczelniami od Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej po Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Wrocławskiego – co stanowi dość unikalny rozstrzał zainteresowań dydaktycznych. Od 2007 zrezygnował z jakichkolwiek etatów stając się Freelancerem. Utrzymuje się wyłącznie z pisania. Wiele z jego książek stało się bestsellerami, a potem longsellerami Achaja, Zapach szkła, Ucieczka z Festung Breslau.
Trudno określić jednak gatunek, który jest [>>] jego ulubionym: science fiction, powieść kryminalna, sensacyjna, historyczna... Najlepiej z problemów klasyfikacyjnych wybrnął Empik robiąc osobne półki z napisem „Ziemiański”.
Jako autor fantastyki naukowej Ziemiański debiutował na łamach „Sigmy” Magazynu problemowo-informacyjnego Politechniki Wrocławskiej w roku 1979 opowiadaniem "Zakład zamknięty". W roku 1981 jego słuchowisko "Człowiek, który nie potrafi umrzeć" zostało wyróżnione w konkursie zorganizowanym przez teatr Polskiego Radia. Słuchowisko nie zostało jednak zrealizowane, jako że data jego emisji przypadła na początek stanu wojennego. Jego debiutem książkowym był zbiór opowiadań Daimonion wydany w 1985 roku, potem opublikował kilka kolejnych powieści, z czego dwie wspólnie z Andrzejem Drzewińskim. Z powodu boomu zachodniej literatury fantastycznej i małego popytu na polską fantastykę na początku lat 90., swoją powieść Przesiadka w przedpieklu Ziemiański wydał pod pseudonimem Patrick Shoughnessy w 2004 wznowił ją pod własnym nazwiskiem.
Na ponad dekadę Andrzej Ziemiański zamilkł jako pisarz, by powrócić w roku 2000 jako autor opowiadania "Bomba Heisenberga" i serii kolejnych opowiadań, publikowanych na łamach „Nowej Fantastyki” i „Science Fiction”. W przeciwieństwie do swoich utworów z lat 80., w których dominowały z angielska brzmiące nazwy i nieokreślone miejsca akcji, nowsze teksty Ziemiański osadza zwykle w polskich realiach najczęściej we Wrocławiu, swym rodzinnym mieście, wzorując często bohaterów na znanych sobie ludziach. Dużą popularność przyniosła mu powieść Achaja – często klasyfikowana jako fantasy, choć autor zdecydowanie uważa ją za science fiction – której trzy tomy ukazywały się w latach 2002-2004. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych polskich autorów fantastyki. W utworach Ziemiańskiego dość często pojawia się tematyka militarna.
Od 20 kwietnia 2010 prowadzi bloga, ogólnie o kolei, a szczególnie nt. Dworca Głównego we Wrocławiu. Blog podpięty został pod stronę główną dworca – Wrocław Nowy Główny. Fahrenheit
Wraz z Eugeniuszem Dębskim założył w roku 1997 „Fahrenheita”, pierwsze polskie czasopismo internetowe poświęcone fantastyce.
