Na życie Viriona i Niki czyha zbyt wielu wrogów, by ucieczka mogła trwać w nieskończoność. Obława jest coraz bliżej, już słychać jazgot psów i tętent kopyt. Nieuchronnie zbliża się chwila ostatecznego rozstrzygnięcia. Chwila, w której wszystkie intrygi i tajemnice ujrzą światło dzienne. Moment, w którym interesy Cesarstwa, Zakonu i Rady Czarodziejów zderzą się z nieposkromioną furią
Szermierza Natchnionego broniącego jedynej istoty, która się dla niego liczy.Nadchodzi dzień ostatecznej próby, po której na zdeptanej, skrwawionej ziemi stać będzie tylko jeden człowiek. Albo upiór. Finalny tom tetralogii o młodości Viriona - szermierza natchnionego.
Andrzej Kazimierz Ziemiański ur. w 1960 we Wrocławiu pisarz. Doktor inżynier architekt. Pracował lub współpracował z różnymi uczelniami od Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej po Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Wrocławskiego – co stanowi dość unikalny rozstrzał zainteresowań dydaktycznych. Od 2007 zrezygnował z jakichkolwiek etatów stając się Freelancerem. Utrzymuje się wyłącznie z pisania. Wiele z jego książek stało się bestsellerami, a potem longsellerami Achaja, Zapach szkła, Ucieczka z Festung Breslau.
Trudno określić jednak gatunek, który jest [>>] jego ulubionym: science fiction, powieść kryminalna, sensacyjna, historyczna... Najlepiej z problemów klasyfikacyjnych wybrnął Empik robiąc osobne półki z napisem „Ziemiański”.
Jako autor fantastyki naukowej Ziemiański debiutował na łamach „Sigmy” Magazynu problemowo-informacyjnego Politechniki Wrocławskiej w roku 1979 opowiadaniem "Zakład zamknięty". W roku 1981 jego słuchowisko "Człowiek, który nie potrafi umrzeć" zostało wyróżnione w konkursie zorganizowanym przez teatr Polskiego Radia. Słuchowisko nie zostało jednak zrealizowane, jako że data jego emisji przypadła na początek stanu wojennego. Jego debiutem książkowym był zbiór opowiadań Daimonion wydany w 1985 roku, potem opublikował kilka kolejnych powieści, z czego dwie wspólnie z Andrzejem Drzewińskim. Z powodu boomu zachodniej literatury fantastycznej i małego popytu na polską fantastykę na początku lat 90., swoją powieść Przesiadka w przedpieklu Ziemiański wydał pod pseudonimem Patrick Shoughnessy w 2004 wznowił ją pod własnym nazwiskiem.
Na ponad dekadę Andrzej Ziemiański zamilkł jako pisarz, by powrócić w roku 2000 jako autor opowiadania "Bomba Heisenberga" i serii kolejnych opowiadań, publikowanych na łamach „Nowej Fantastyki” i „Science Fiction”. W przeciwieństwie do swoich utworów z lat 80., w których dominowały z angielska brzmiące nazwy i nieokreślone miejsca akcji, nowsze teksty Ziemiański osadza zwykle w polskich realiach najczęściej we Wrocławiu, swym rodzinnym mieście, wzorując często bohaterów na znanych sobie ludziach. Dużą popularność przyniosła mu powieść Achaja – często klasyfikowana jako fantasy, choć autor zdecydowanie uważa ją za science fiction – której trzy tomy ukazywały się w latach 2002-2004. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych polskich autorów fantastyki. W utworach Ziemiańskiego dość często pojawia się tematyka militarna.
Od 20 kwietnia 2010 prowadzi bloga, ogólnie o kolei, a szczególnie nt. Dworca Głównego we Wrocławiu. Blog podpięty został pod stronę główną dworca – Wrocław Nowy Główny. Fahrenheit
Wraz z Eugeniuszem Dębskim założył w roku 1997 „Fahrenheita”, pierwsze polskie czasopismo internetowe poświęcone fantastyce.
